Straat: Jan Willemszstraat 18
Postcode:1624 CH Hoorn
Telefoon: 06 14418755
E-mail: info@amarahoorn.nl
maandag 12:00–22:30
dinsdag 10:00–22:30
woensdag 10:00–22:30
donderdag 10:00–22:30
vrijdag 10:00–22:30
zaterdag 10:00–22:30
zondag 10:00–17:00
Amara 2022 - Algemene voorwaarden
Hoi, hierbij stuur ik je mijn hart 😉
Groetjes van Ellen.
hoi, ik heb een paar dagen overgeslagen, want ik ben inmiddels verhuisd. Ik kan niet inloggen, weet mijn ww niet meer. Krijg ook geen mail om nieuw ww in te voeren. Gaat misschien lukken wanneer ik dit plaats. Liefs
Wat is het daar mooi! En dan met die prachtige muziek erbij, heel rustgevend om naar te kijken.
En dan zit ik nu even te voelen aan de steen om m'n nek, m'n armband en de steen in m'n broekzak. Ik ben er blij mee en heb ook echt altijd het idee dat ze iets doen. Ik kies doorgaans een steen op intuïtie en kijk dan later wat over die steen gezegd wordt. En dan blijkt dat precies te passen bij waar ik op dat moment mee bezig ben. Voor mij is zo'n steen dan ondersteunend en niet iets wat mij uit mijn eigen kracht haalt, maar mij misschien juist bewuster maakt. Zo voel ik het althans.
En de hanger die ik gekregen heb van iemand van wie ik heel veel hou. Als ik die om heb, is die persoon altijd een beetje bij me, voel ik zijn liefde. Haalt dat me uit mijn eigen kracht? Of voegt het juist iets toe?
Je krachten weggeven aan iemand anders: je kunt continu over je eigen grenzen heen gaan en dan gaat het ten koste van jezelf. Maar je kunt toch ook gewoon iemand helpen/er zijn voor iemand zónder dat het je eigen kracht kost? Of misschien levert je het je juist kracht op omdat je je er goed bij voelt dat je iemand hebt kunnen helpen. Toch?
Ik probeer wel steeds beter mijn grenzen te bewaken. Wat ik nu zeg: "Je mag het altijd vragen en ik zeg eerlijk nee als ik niet kan of wil. Dus je hoeft je nooit bezwaard te voelen om iets te vragen." Dat werkt voor mij prima.
Laatst kwam ik een bekende tegen in de supermarkt. Ze was altijd erg vriendelijk en belangstellend. Nu was ze kattig en kortaf. Ik was verbaasd. Totdat ik me realiseerde dat ik nog steeds niet op de koffie geweest was, wat ze wel al een tijd vroeg. Door een hardnekkig virus heb ik momenteel weinig energie. Ik bepaal zelf waar ik die aan spendeer en dat was niet een bakkie koffie bij haar. MÃjn grens en die respecteert zij kennelijk niet. Het zij zo. Ik lig er niet wakker van. Zou ik vroeger waarschijnlijk wel gedaan hebben.
Ik vind het trouwens wel heel lastig om aan anderen iets voor mezelf te vragen...
Wat mooi geschreven weer Ricky