Dag 13

7 comments on “Dag 13”

1. wat een mooi filmpje tijdens je fietstocht met de muziek ! Ik volg je met veel plezier.Liefs

2. Dank je wel. Ik doe het met liefde. Ook voor jou. Is zo mooi hier

3. Wie laat zijn hart als eerste zien? Ik ben erg benieuwd

4. Hypnotiserend bijna, dat mooie fietspad met die muziek erbij.
   Uit m'n comfortzone gaan: er komt maar één ding naar boven en dat is best wel een grote NEE! Alhoewel ik nu van 100% nee misschien naar 95% nee ga. Dus dat is al wel een vooruitgang 😉
   En misschien ben ik nu ook al wel uit m'n comfortzone aan het gaan door hieraan mee te doen en heel goed naar mezelf te kijken en naar binnen te gaan. En, zij het oppervlakkig misschien, hier dingen te delen.
   Misschien is uit m'n comfortzone gaan mijn hart hier delen mét de tekst-straaltjes erbij. Ik kan ook alleen het hart delen. Ik denk er nog even over na...
   En het dan toch maar heel dapper doen. Ik vind het dus heel moeilijk om mijn eigen ik in het openbaar te laten zien...
   "Zielig in je eentje in een restaurant zitten." Ik schiet in de lach. Een aantal jaren geleden trad mijn toenmalige verkering met Kerst op in een restaurant. Ik hou van zijn stem en gitaarspel, dus besloot een kopje thee daar te gaan drinken. Er zou ook een tafeltje voor mij gereserveerd zijn. Dat waren ze vergeten. Ik ging gewoon ergens uit de loop zitten, met m'n kopje thee en genoot met volle teugen. Van de muziek, maar ook van het kijken naar de gasten. Stellen die elkaar al lang niks meer te vertellen hebben en hun telefoon belangrijker vinden dan elkaar. Gezinnen met verveelde pubers die op hun telefoon bezig waren, de ouders die moeizaam een gesprek gaande probeerden te houden met de grootouders. En toen werd ik weggestuurd. "Ik zat daar zo zielig in mijn eentje en dat was niet leuk voor de andere gasten." Tja... Ik ben nooit meer teruggegaan naar deze ballentent.
   Dit is wel heel grappig: ik schrijf per filmpje mijn reactie en heb bovenstaande geschreven zonder dat ik de opdracht wist...

5. Mijn babyhart is voornamelijk geel. Blij, vrolijk, zonnig, onbevangen.  Er moest ook roze bij. Als ik die kleur moet verklaren zou het zijn: verbindingen willen maken. Oranje moest er ook in. Vuur en passie? Vuur voor de strijd tegen onrecht? Turquoise kwam er pas later bij. Mogelijk om het geheel een beetje te temperen? Weet ik niet zeker.
   De vorm heeft wel iets weg van een oog als je het hart een kwartslag draait. Ik vind dat ik soms dingen best wel zie. Zou het daar een symbool van zijn?
   Liefde willen geven, liefde willen ontvangen. Blij zijn, blij maken. Wereldverbeteraar. Een groot hart voor alles en iedereen. Onschuldig. 

   

6. Wauw wat een mooi hart. Hang hem op en kijk er elke dag naar.
   Ik zie als eerste een brandend vlammetje in je hart. Waar brand deze voor?

7. Voor dat ik je vraag las zat ik vanochtend naar dat plekje te kijken en bedacht ik dat dat de plek is die al sluimerend aanwezig was bij m'n geboorte en die aan het werk wilde. Dat die plek aangewakkerd moest worden. Mensen en dieren helpen, verbindingen leggen, vrede stichten, wereld verbeteren. Zoiets. Heb ik in de loop der jaren ook wel gedaan denk ik. Sommige dingen. Die kleuren nemen in mijn huidige hart een veel grotere plek in. Wat leuk dat jij er een vlammetje in ziet. Klopt denk ik wel ongeveer met hoe ik er vanochtend naar keek.